عزت نفس، یکی از مهترین مهارت های زندگی است که لازم است آن را بیاموزید و به کمال برسید.
یکی از مباحث مهمی که در ارتباط با سلامت ذهن و شخصیت آدمی مطرح می شود راه های عملی افزایش حرمت و عزت نفس است که چهار چیز بایستی در حد تعادل با هم برآورده و فراهم شوند:
- سیستم فکری سالم و پایدار و منسجم
- لذت بردن
- تعلق و ارتباط
- حرمت و عزت نفس نسبتاً بالا
هر چهار نیاز فوق لازم و ملزوم یکدیگرند و هر گاه یکی از آن ها از تعادل خارج شود، سه جزء دیگر تحت تاثیر قرار خواهند گرفت.
لذا برای رسیدن به سلامت ذهن و شخصیت، بایستی در هر چهار زمینه و در حد تعادل کارکرد که ما در اینجا به عزت نفس می پردازیم.
نحوه ی شکل گیری عزت نفس
فرزند آدمی در یک حالت وحدت وجود قرار دارد بدین معنی که او و پیرامونش جزئی از یک واحد کل هستند، همانند دست و پای ما که جزئی از بدن ما هستند و از طریق حس های خود از جمله گریه کردن با دیگر اجزا پیرامون خود ارتباط برقرار می کند ( وقتی گرسنه است غذا حاضر هست. وقتی احساس تنهایی می کند آغوش و نگاهی گرم او را آرام می کند و…) اما با گذشت زمان در می یابد که او نه جزئی از کل بلکه موجودی مستقل و متفاوت است.
انسان در حوالی ۱۱ ماهگی خود را به عنوان موجودی کاملاً مجزا و مستقل به رسمیت شناخته و مفهوم من و مال من در ذهن او شکل می گیرد.
حال در این زمان که توانایی هایی هم به دست آورده است ( نظیر صحبت کردن، راه رفتن، تفکر و…)، شروع به شناختن خود می کند و در این جاست که پایه های حرمت یا عزت نفس شروع به ساخته شدن و شکل گیری می کنند و تا اواخر بلوغ به یک سطح نسبتاً پایدار می رسد.
کودک تا سن ۶ و ۷ سالگی هنوز قدرت تفکر منطقی و استدلالی ندارد و لذا هر آن چه در ذهن و روان او گذاشته و کاشته می شود بسیار عمیق و نافذ خواهند بود، اما خوشبختانه با پیدایش و تکامل نسبی قدرت تفکر و استدلال در دوران کودکی و نیز دوران نوجوانی، مادران این فرصت را دارند که با برخورد صحیح و حمایت، صدمات اجتناب ناپذیری که گاهاً در دوران خردسالی به فرزندشان وارد کرده اند را جبران کنند.
در صورتی که در این سن کودک نتواند عزت نفس خود را پیدا نماید، این عدم اعتماد به نفس را با خود به بزرگسالی می برد که لازم اس برای کنترل این شرایط و رسیدن به تعادل، به افراد متخصص مراجعه نموده و مشکلش را درمان نماید.
