لزوم دوام عشق در گرو کسب مهارت های ارتباطی بین فردی سالم و درست می باشد.
آیا می دانید در روانشناسی عشق، چه معیارهایی متناسب با انتخاب ما وجود دارد؟
علم روانشناسی با گستره خود همه جوانب زندگی و علاقه مندی های بشر را تحت الشعاع خود قرار داده است.
معمولاً افرادی که در یک رابطه عاشقانه قرار می گیرند صرف نظر از معیارهای شخصی و مورد علاقه خود می بایست به ویژگی های فردی طرف مقابل نیز اهمیت بدهند.
مسلماً هر انسان دارای خصوصیات منحصر به فردی است که نمی توان آن را در کس دیگری با همان مشخصات و مختصات یافت.
وقتی دو نفر در یک ارتباط عاطفی نسبت به هم علاقه مند می شوند اولین چیزی که بین آنها اتفاق می افتد این است که جز حس عاطفی به هم به چیز دیگری فکر نمی کنند و این جدای از اینکه عنصر اثر گذاری در ایجاد یک پیوند عاطفی است، یک مانع بزرگ بر سر راه عقلانیت و منطق است.
به ندرت پیش می آید که در روابط عاشقانه منطق اولویت فرد باشد اما اگر همین رابطه عاطفی در مسیر درست و منطقی پیش برود عامل سعادت دو نفر خواهد شد.
متاسفانه امروزه جوانان بدون در نظر گرفتن خصوصیات طرف مقابل به لحاظ فردی و اجتماعی فقط با یک نگاه سطحی دل را به دست طوفان عاشقی می سپارند و بدون آینده نگری و مجهز بودن به سلاح صبر و شکیبایی تن به روابط زودگذر و آنی می دهند و خیلی زود طوفان احساساتشان به سرمای کوهستانی می گرود و لطمه های روحی و روانی باعث افسردگی شان می شود.
شاید بتوان برای اینکه در دریای مواج احساسات کشتی خود را به سلامت به ساحل سعادت رساند، از عنصر تجربه و صبر برای کاوش رفتارهای طرف مقابل و محک زدن خلقیات وی کمک گرفت.
تلاش مشاور و درمانگر با تجربه بر این است که به جای منع احساسات عاشقانه و صِرفاً خشک و منطقی بودن رابطه آن را به سمت درست آن معطوف کند و به جای آنکه احساسات را به خدمت منطق درآورد، منطق را در جهت افزایش کیفیت عشق به کار گیرد.
