بنیان گذاران روانشناسی کار با ابداع این علم و قرار دادن قواعد و اصول بر روند اشتغال افراد توانسته اند تحولی بزرگ در صنعت کار پدید آورند.
قبل از سال ۱۹۰۰ حتی نامی از روانشناسی کار سازمانی وجود نداشت. تا اینکه یک روانشناس به نام برایان مقاله ای انتشار داد که استارت ابداع علمی نوین شد. او در این مقاله به اینکه چگونه تلگرافچی های حرفه ای مهارت خود را در زمینه فرستادن و گرفتن پیام توسعه دهند، اشاره نمود.
چند سال بعد در سال ۱۹۰۴ یک مطالعه روانشناختی در این راستا صورت گرفت. این مطالعه تحت عنوان فعالیت ها و کنش های بهم پیوسته که در زندگی روزانه آشکار می‌شود، انجام گرفت. این، گام های آغازین در مطالعات مربوط به حوزه روانشناسی کار سازمانی بود.
بنیان گذاران علم روانشناسی کار
سه شخص به عنوان پدران بنیان گذار روانشناسی سازمانی شناخته شده‌اند. هر چند آنها بطور مستقل کار کرده اند، ولی در اصل مسیرشان همپوشی داشته است:
- والتر دلیل اسکات: به عنوان یک روانشناس بر این نکته تأکید داشت که رهبران مؤسسات بازرگانی در تبلیغات خود نیاز به کاربرد علم روانشناسی دارند.
- فردریک تیلور: ارزش طراحی مجدد شرایط کاری را برای دستیابی به بازده والتر برای کارخانه و دستمزدی بهتر را برای کارگران محقق ساخت.
- هوگو مونستربرگ: یک روانشناس آلمانی یا آموزش آکادمیک سنتتی بود. او به کاربرد روش های سنتی روانشناسی به مشکلات عملی صنعت علاقمند بود. او در کتاب خود، به موارد زیر اشاره نموده و آنها را مورد بحث قرار داده است؛
۱) گزینش کارکنان
۲) طراحی شرایط کار
۳)کاربرد روانشناسی فروش
بعد از جنگ جهانی اول و دوم روانشناسی کار سازمانی توسعه بیشتری پیدا کرد و قلمرو تخصصی خود را وسعت داد. امروز روانشناسی کار توانسته به طور مستقیم به میزان قابل توجهی، بر روند موفقیت مشاغل تاثیر بگذارد. این شامل میزان کارآمدی کارکنان، حس رضایتمندی و همچنین سودآوری بهتر می شود.
