آیا نوشتن می تواند ارتباط موثر و کارآمدی برای عبور از حافظه کوتاه مدت به بلند مدت ایجاد کند؟
تجسم کنید در یک رستوران هستید و غذایی را می چشید که هرگز آن را قبلاً نخورده اید.
غذا واقعاً خوشمزه است و از پیشخدمت نام آن را به زبان بومی آن می شنوید. او نام غذا را به شما می گوید و شما چند بار آن را تکرار می کنید تا درست تلفظ کنید.
دو دقیقه بعد، تصمیم می گیرید آن را یادداشت کنید تا فراموش نکنید. قلم و کاغذ را آماده می کنید، ولی در می یابید که دیر شده و نام غذا را فراموش کرده اید.
این تجربه به دومین نظام حافظه، یعنی حافظه کوتاه مدت اشاره دارد که مقدار محدود اطلاعات را برای مدت زمان کوتاه نگه می دارد.
حافظه کوتاه مدت به رغم محدودیتی که دارد، مثل حافظه حسی، بسیار با اهمیت است.
کارشناسان زیادی این حافظه را میز کار هشیاری می دانند، نظامی برای نگهداری موقتی اطلاعاتی که هم اکنون آن را به کار می برید و یا پردازش می کنید. پس نام دیگر حافظه کوتاه مدت، حافظه کاری است.
منبع: روان شناسی یادگیری، تألیف یحیی سید محمّدی
