به کارگیری روش مشاهده طبیعی می تواند ارتباط موثر رفتارها را مقایسه کرده و در نتیجه گیری های روانشناسی تاثیرگذار باشد.
روش مشاهده طبیعی در روانشناسی، رفتار و ارتباطات موثر موجود زنده را در شرایط طبیعی مطالعه می کند.
در این روش روان شناس رفتار موجود زنده را در شرایط طبیعی و عادی مطالعه می کند و هیچ دخل و تصرفی در آن به عمل نمی آورد.
مثلا روانشناسی که می خواهد رفتار رانندگان ایرانی را به هنگام تصادف مطالعه کند، رفتارهای آنها را در محل تصادف زیر نظر می گیرد.
مشاهده طبیعی از این نظر که می تواند در دسترس همه باشد و نیاز به وسیله پیچیده یا گران قیمت ندارد، همچنین از این نظر که رفتار واقعی فرد، نه رفتار ساختگی و تصنعی او، مورد مطالعه قرار می گیرد، حائز اهمیت است.
از معایب مشاهده طبیعی این است که وقت زیادی لازم دارد، نمی تواند علت یا علت های رفتار را روشن کند و از همه مهمتر نظر شخصی مشاهده کننده وارد عمل می شود، یعنی مشاهده گر وقایع را بر اساس نگرشها و تمایلات شخصی خود می بیند.
بنابراین مشاهده طبیعی به تنهایی کافی نخواهد بود. آنچه از طریق مشاهده طبیعی به دست می آید باید به کمک آزمایش تائید شود.
همانطور که پزشک نمی تواند به آنچه چشمش می بیند و گوشش می شنود اکتفا کند، بلکه از بیمار نتایج آزمایش خون و ادرار نیز می خواهد، روانشناس نیز باید آنچه را که از راه مشاهده طبیعی به دست آورده است به کمک روش آزمایشی مورد بررسی قرار دهد.
